Miasteczko Mamoko - Aleksandra i Daniel Mizielińscy

"Miasteczko Mamoko" przywędrowało do nas z biblioteki z myślą o Młodszym. Pokochał obrazkową "Falę", więc i ja, i Starszy byliśmy przekonani o sukcesie tej pozycji. Tymczasem maluch podszedł do niej dość chłodno, co bardzo ucieszyło jego brata, który książkę przejął dla siebie. Zaczęłam więc podejrzewać, że przy wyborze kierował się nie gustem Młodszego, lecz swym własnym :)

Przypuszczam, że przyczyny niechęci Młodszego są dwie. Pierwsza to jego całkowite zafascynowanie wspomnianą już "Falą", poza którą dopuszcza do siebie naprawdę nieliczne pozycje (Maksa - Barbro Lindgren, "Lokomotywę" - Juliana Tuwima, a ostatnio bardzo, bardzo chętnie "Babo chce" - Evy Susso). Druga to wielopoziomowość ilustracji - tu dzieje się tyle, że taki niespełna 2-letni maluch może dostać zawrotów głowy. Zwłaszcza taki, który przyzwyczajony jest do prostoty przedstawionej w dziele Suzy Lee.

No, za to Starszy... jego książka naprawdę wciągnęła! Początkowo oglądał tylko ilustracje. Raz, drugi, trzeci i - co ciekawe - nie nudziło mu się to. Obserwowałam go bacznie przez cały dzień, a wieczorem chwyciłam książkę w dłoń i wytłumaczyłam mu o co w niej tak naprawdę chodzi. Patrzył na mnie niedowierzająco. Wybrałam więc króliczą rodzinkę, której losy śledziliśmy ze strony na stronę, aż ułożyły się w pełne opowiadanie. Wciąż wyglądał na nieufnego. Razem więc ruszyliśmy śladami detektywa poszukującego... złodzieja obrazów (a konkretnie jednego obrazu - "Krzyku" Edvarda Muncha). Spodobało mu się! Następnego dnia widziałam, jak z zainteresowaniem sprawdzał przygody kolejnych bohaterów, a wieczorem usiadł na łóżku i sam opowiadał mi perypetie żyrafy biegnącej do pożaru, kosmity zwiedzającego miasto i innych postaci. 

Książka niezwykle kreatywna. Niesamowicie pobudza wyobraźnię, nie tylko dziecięcą! Muszę przyznać, że sama wkręciłam się w wir przygód książkowych bohaterów.