Kalkomania. Misie. - Dorota Krassowska

Dawno temu, kiedy byłam jeszcze małą dziewczynką (choć trochę starszą od moich własnych dzieci) przeglądając rodzinną leciwą już encyklopedię znalazłam w niej kawałek bardzo cienkiego papieru, na którym widniały flagi różnych państw. Jak się okazało, kartka pamiętała jeszcze młodość mojej mamy i była jej dziełem, a właściwie wykonaną przez nią kopią elementów umieszczonych na poszczególnych stronach encyklopedii. Po co? O to nie zdążyłam zapytać, bo bardziej interesowało mnie pytanie: jak? Mama wszystko elegancko mi wytłumaczyła, a ja, jeszcze tego samego dnia, przystąpiłam do dzieła - kalkowania kolejnych postaci z mojej ukochanej książki Disneya. Teraz, po wielu latach, przyszła kolej na Starszego.

Mój syn nie musi sięgać po papier śniadaniowy, jak to miała w zwyczaju czynić jego mama. Do dyspozycji ma "Kalkomanię" - cieniutką książeczkę formatu A4, w której tradycyjne strony z kolorowankami przekładane są cieńszymi. Możemy więc śmiało przystąpić do kalkowania. Nie myślcie jednak, że jest to takie zwykłe przerysowywanie. Nic z tych rzeczy. Zadanie polega na tym, że najpierw kopiujemy zaznaczone elementy z prawej strony, a następnie przekładamy kartkę i czynimy to samo z wybranymi fragmentami strony lewej. Dzięki temu powstaje zupełnie nowy obraz. Zabawa przy tym jest przednia, przynajmniej u nas w domu. Czasami tylko mama z zazdrością spogląda na pracę syna. Chciałaby wyjąć mu kredkę z rąk i sama przystąpić do dzieła, jak dawniej. Nie wyręcza go jednak, bo wie, że jest to doskonałe ćwiczenie z zakresu małej motoryki, które zwiększa sprawność dziecięcej ręki. Ta przyda się, gdy nadejdzie już pora pisania.

Uwaga, książeczka zawiera także niewielką porcję innych zadań. Głównie ukierunkowanych na rozwój spostrzegawczości. A kto ciekaw, zapraszam do środka: