Jesień w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce

listopada 24, 2012

Jesień w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce - Tomasz Szwed

Jesień w pełni. Co prawda nie tak piękna i kolorowa, jak jeszcze kilkanaście dni temu, ale to wciąż jesień. Coraz dłuższe wieczory, coraz bardziej ponure widoki za oknem, coraz mniej energii i chęci do działania. Nic tylko zakopać się pod kocem i czytać, czytać, czytać. Na takie dni polecić Wam mogę wyróżnioną ostatnio przez czytelników portalu Granice.pl (najlepsza książka dla dzieci na jesień) "Jesień w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce."

To kontynuacja przygód zwierzęcej ekipy medycznej, którą co niektórzy z Was być może poznali już przy okazji lektury "Kliniki Małych Zwierząt w Leśnej Górce". Autorem obydwu części jest Tomasz Szwed - pisarz, muzyk, ale także - psychoterapeuta. Ta różnorodność zawodowa dobrze się u niego sprawdza. Pan Tomasz lekko i zabawnie mówi nie tylko o sprawach ciekawych, ale także ważnych. Dzięki tej książce, napisanej z jesienną scenografią w tle, dzieci poznać mogą od środka medyczny świat. Z jednej strony podglądają, jak interesujący jest zawód medyka, z drugiej zaś - oswajają się z tym, co stoi za groźnie kojarzącym się słowem "szpital" (czy jak ktoś woli "klinika"). Jeżeli więc macie w planach jakiś zabieg lub badanie, możecie sobie razem z dzieckiem zajrzeć tu i przyjrzeć się pracy leśnej służby zdrowia oraz losom pacjentów. Ot, choćby małych nietoperzy, które chyba najbardziej mnie ujęły. Ze swymi za małymi i za dużymi (w zależności od egzemplarza) uszami, tak istotnymi w ich świecie (działają niczym sonary, odbierające odbite fale, a to pozwala im "widzieć", a co najmniej orientować się w przestrzeni), musiały poddać się operacji. Ta skończyła się pomyślnie. Zwierzaki odzyskały "wzrok", a rodzice zostali odpowiednio pouczeni, by zauważać kłopoty dzieci i nie przechodzić obok nich obojętnie. Oj tak, bo w Leśnej Górce dba się nie tylko o zdrowie fizyczne, ale i psychiczne pacjentów (niczym w pewnym serialu, który przychodził mi nieustannie na myśl, gdy książkę czytaliśmy ;) Takich historyjek jest tu znacznie więcej (10 rozdziałów i aż 112 stron!). Ciepłych i dynamicznych - rozgrzewających długie, ponure jesienne wieczory.

Do książki dołączona jest płyta z piosenkami pana Psa w wykonaniu autora, a malownicze, utrzymane w ciepłej jesiennej kolorystyce ilustracje wykonała Aneta Krella-Moch.